Ρωμαίος και Ιουλιέτα: ο κόσμος του Σαίξπηρ μέσα από τη δική μας φωνή

Δεμιρίδου Βασιλική    Φιλολογικά

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής πράξης, τα κίνητρα μάθησης στη σχολική τάξη, τους τρόπους παρακίνησης των μαθητών προς τη γνώση και όλες εκείνες τις παιδαγωγικές τεχνικές που κάνουν αποτελεσματικότερη τη διδασκαλία.
Σημαντική θέση, σ? αυτήν την πορεία, κατέχει η τέχνη με τις ανθρωπιστικές της έννοιες  και τον πολιτιστικό της χαρακτήρα. Εκδηλώσεις, δραστηριότητες ή εργασίες που σχετίζονται μαζί της δίνουν άλλη πνοή στην καθημερινή σχολική ζωή, καθώς την ανανεώνουν και την εμπλουτίζουν ουσιαστικά.
Εμείς ασχοληθήκαμε φέτος με την τέχνη του θεάτρου και συγκεκριμένα με τον κορυφαίο Άγγλο δραματουργό/ποιητή Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και τα έργα του.  Η πρώτη αναφορά στο όνομά του έγινε στο μάθημα της Λογοτεχνίας, κατά τη μελέτη της Κρητικής Αναγέννησης και των εκπροσώπων της Γ. Χορτάτση και Β. Κορνάρου. Σύγχρονός τους ο Σαίξπηρ, και με κοινά στοιχεία τεχνικής, αναφέρθηκε σαν παράδειγμα πολυγραφότατου συγγραφέα με έργο παγκόσμιας καταξίωσης. «Ποιος είναι αυτός ο Σαίξπηρ», αναρωτιόμασταν. «Ρωμαίος και Ιουλιέτα, ναι, κάτι μας θυμίζει αλλά τι?». Η άγνοια γύρω από το πρόσωπό του άναψε την περιέργειά μας. Θέλαμε να τον γνωρίσουμε.
Ξεκινάμε, λοιπόν, μια σειρά από δράσεις αναπάντεχα και απροσχεδίαστα, χωρίς καθόλου να έχουμε στο μυαλό μας ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Αρχικά, λίγες σκόρπιες πληροφορίες για τη ζωή του και το ξεφύλλισμα μερικών βιβλίων της σχολικής βιβλιοθήκης φάνηκαν αρκετά. Η υπόθεση όμως του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, του πρωτόβγαλτου έρωτα και των συνεπειών του – θέμα προσφιλές στην εφηβική ηλικία – ενθουσίασε και έκανε τα μάτια να λάμψουν. «Γιατί να μην το παίξουμε κι εμείς», λέει αυθόρμητα η Χρύσα. Γιατί όχι, στ? αλήθεια; Κάποιοι συμφώνησαν με χαρά. Άλλοι ήταν διστακτικοί και μαγκωμένοι· ντρέπονταν για κάποιες ανεπάρκειές τους στην ανάγνωση, την έκφραση, την κίνηση και φοβούνταν ότι δεν θα καταφέρουν και πολλά. Όλα αυτά μαζί?πρόκληση! Ευκαιρία για δοκιμασία. περισσότερα